Vraag: Doordat mijn paard in verband met blessures onverwachts niet meer bereden kan worden, heb ik besloten om hem op een paardenrusthuis te zetten. Op de pensionstal waar hij stond, heb ik nu een lege box. Aangezien ik graag weer wil gaan rijden, ben ik op zoek naar een nieuw paard en daarom reserveer ik de box. Eigenlijk had ik verwacht dat ik niet het volledige stalgeld hoef door te betalen, omdat ik geen gebruikmaak van hooi, stro en accommodatie.
Bij ons is het maandelijkse stalgeld onderverdeeld in twee delen, namelijk boxhuur en verzorging. Het lijkt mij aannemelijk dat het gedeelte verzorging niet betaald hoeft te worden zolang de box leegstaat. In het contract staat alleen dat ik de box niet mag onderverhuren en niet als opslag mag gebruiken. Er staat niets in over de kosten als de box leegstaat. Mag de staleigenaar van mij verwachten dat ik ook het bedrag voor verzorging betaal, ondanks dat de box leegstaat?
Antwoord Schelstraete Advocaten:
Als eigenaar van een paard dat bij een pensionstal gestald staat, heb je met de pensionstalhouder een overeenkomst tot huur van een box, al dan niet in combinatie met verzorging van het paard. Het hangt er uiteraard vanaf welke afspraken tussen partijen precies gemaakt zijn. Het kan namelijk zo zijn dat je als paardeneigenaar enkel een box huurt en dat je zelf voor voer, stro en verzorging van het paard dient te zorgen. Dit komt vaker voor bij professionele ruiters die meerdere stallen huren op een bepaalde accommodatie.
Bij het merendeel van de pensionstallen waar vooral particuliere (hobbymatige) ruiters boxen huren, zit er aan de huurprijs een heel pakket vast, zoals stro, voer en verzorging van het paard. Als paardeneigenaar betaal je dan een bepaalde prijs en daarvoor dient de pensionstalhouder op zijn beurt bepaalde overeengekomen diensten te verrichten. Indien de pensionstalhouder slechts een gedeelte van zijn diensten hoeft te verrichten, zoals in het geval dat de huurder een lege stal blijft huren omdat hij daar in de toekomst weer een paard wil onderbrengen, dan hoeft de pensionstalhouder niet voor voer, stro en verzorging te zorgen en heeft hij daardoor minder onkosten. Op basis van het overeenkomstenrecht zou dan ook in samenspraak tussen huurder en verhuurder een ander tarief vastgesteld kunnen worden in dit soort gevallen. Het is ook mogelijk dat voor dit soort gevallen al een bepaling is opgenomen in een eventuele stallingsovereenkomst. Die zou kunnen inhouden dat er voor een lege box een afwijkend tarief geldt dat reeds is vastgelegd in die overeenkomst.
Echter, partijen kunnen ook schriftelijk zijn overeengekomen dat ook voor een lege stal gewoon het volledige bedrag verschuldigd blijft. Een reden hiervoor zou kunnen zijn dat de pensionstalhouder zijn box anders liever verhuurt aan een eigenaar die wel een paard in die stal zet en de pensionstalhouder dus liever het volle pond ontvangt voor die stal in plaats van een aangepast tarief omdat de stal leegstaat. Indien partijen hier beide mee instemmen, is dat een geldige bepaling.
Blijkbaar voorziet het contract in het onderhavige geval niet in de situatie dat de stal leegstaat. Aangezien er geen sprake is van onderverhuur of opslag, zoals in het contract beschreven, geldt het verbod als omschreven in het contract niet. Dit betekent dat de pensionstalhouder slechts een gedeelte van zijn diensten hoeft na te komen omdat een lege box geen verzorging, stro en voer behoeft. De huurder van de lege stal hoeft, aangezien het contract hier volgens de vraagsteller dus niets specifieks over zegt, dan ook niet het volle pond te betalen aan de pensionstalhouder.
