Vraag: Ik heb mijn vierjarige paard met een lief karakter in training gezet om zadelmak te laten maken. Ik kreeg van tevoren de toezegging dat normaal gesproken na een maand ongeveer de basis (stap, draf, galop, halthouden, links en rechts) er op zouden zitten. Na drie weken konden ze er echter nog weinig mee en heb ik de periode met drie weken laten verlengen. Ik heb hem na anderhalve maand toch maar opgehaald, al kende hij nog vrijwel niks. Ik heb hem nu twee weken thuis en hij pakt het werk eigenlijk heel vlot op. Ik heb het idee dat ze hem gewoon praktisch niet hebben getraind in de tijd dat hij er was. Kan ik iets van de kosten verhalen omdat ik ontevreden ben over de kwaliteit van de africhting?
Antwoord van Schelstraete Advocaten:
In de eerste plaats moet in deze situatie worden beoordeeld wat partijen, in dit geval de eigenaar van het paard en de trainings- en africhtingsstal, hebben afgesproken en of er wellicht een contract is. Aan de hand van bovenstaande vraagstelling kan niet worden beoordeeld of er sprake is van een dergelijk africhtingscontract.
Wanneer er wél een dergelijk contract is afgesloten moet er worden gekeken welk ‘doel’ hierin wordt afgesproken. Denk hierbij aan zadelmak maken, keuringsklaar maken of een niveau hoger in de sport behalen. Bij dergelijke overeenkomsten is het van belang dat partijen, en vooral de eigenaar van het paard, beseffen dat het gaat om een inspanningsverplichting. Een inspanningsverplichting is het tegenovergestelde van een resultaatsverplichting. Er is sprake van een resultaatsverplichting wanneer een africhter zich verplicht tot het behalen van een bepaald resultaat. Het komt uiteraard voor dat een paard een bepaald niveau niet aan kan of dat er zich andere omstandigheden voordoen welke het behalen van een bepaald resultaat in de weg staan. Het zou dan niet redelijk zijn de africhter hiervoor verantwoordelijk te houden, het blijft immers een levend wezen waarbij dergelijke ‘harde’ garanties redelijkerwijs niet kunnen worden gegeven. Een inspanningsverplichting is een contractuele verplichting welke inhoudt dat de trainer cq. africhter aantoonbare inspanning dient te leveren teneinde het beoogde doel te realiseren. In het kader van de africhting van een jong paard is er dus sprake van een inspanningsverplichting aan de zijde van de africhter. Er is in dergelijke gevallen niet snel sprake van een tekortkoming zijdens de africhter. Dit ligt anders indien de eigenaar van het paard kan aantonen dat het paard niet is getraind. Óf, en hoe dit kan worden bewezen is dan de volgende vraag die rijst.
Ervan uitgaande dat er geen africhtingscontract is opgesteld luidt het antwoord als volgt. Wanneer er géén schriftelijke afspraken zijn gemaakt is het achteraf lastig te bepalen wat partijen nu precies van elkaar mochten verwachten en kun je de africhter ook moeilijk verantwoordelijk houden voor zijn ‘slechte’ prestaties. Het is in de beschreven situatie dan ook niet mogelijk gemaakte kosten met succes terug te vorderen. Het enige dat kan worden geprobeerd is om met de africhter in overleg te treden en te proberen een oplossing te bereiken welke beide partijen past.
Hier blijkt opnieuw hoe belangrijk het is om dergelijke afspraken op papier te zetten. Schelstraete Advocaten kan u adviseren bij het opstellen van allerhande contracten, denk onder meer aan koop- en verkoopcontracten, stallingsovereenkomsten en trainingsovereenkomsten. Middels het opstellen van contracten voorkomt u problemen achteraf.
Deze vraag is beantwoord door Mr. L.M. Schelstraete en Mw. N. Hamers van Schelstraete Advocaten.
Dit artikel is geschreven ten behoeve van de juridische rubriek op Horses.nl.
https://www.horses.nl/artikelen/paard-slecht-getraind-geld-terug/
