Wat is het geval?
De professionele verkopers van paarden en pony’s gaan gebukt onder de huidige Consumentenbescherming zoals deze in de EU-lidstaten van toepassing is.
Deze Consumentenbescherming komt onder andere hierop neer dat bij verkoop van een paard of pony door een professional (een partij welke beroeps- of bedrijfsmatig bezig is met de verkoop van paarden en pony’s) aan een consument wordt vermoed dat gebreken die zich binnen zes maanden na aflevering openbaren al aanwezig waren bij de levering. Wanneer dan de professionele verkoper het tegendeel niet aannemelijk kan maken (in de volksmond: kan bewijzen) blijft dit gebrek voor risico van de verkoper en dient deze vaak het paard terug te nemen en zelfs schadevergoeding aan de koper te voldoen.
De geschetste situatie is door vrijwel alle EU-lidstaten in de wetgeving opgenomen. Zo ook in Nederland passen de rechters dit uitgangspunt toe. Zelfs in het geval van blessures welke acuut kunnen ontstaan zoals bijvoorbeeld een peesblessure dient de professionele verkoper te bewijzen dat deze ten tijde van de levering niet bestond. De jurisprudentie van Nederlandse rechters waarbij een omvangrijke vordering van de koper wordt toegewezen omdat ook de Faculteit der Diergeneeskunde in Utrecht het gebleken gebrek niet wetenschappelijk kan dateren van voor of na de levering van een paard of pony is talrijk.
Het behoeft geen verdere uitleg dat dit soort handelsrisico’s bij de verkoop van paarden ongewenst zijn. Immers, een consument kan ook zo onoordeelkundig met een paard omgaan dat het blessures gaat vertonen. De verkoper valt dan niets te verwijten maar toch draait hij voor de kosten op. Daarnaast heeft te gelden dat elk dier een eigen energie heeft, spontaan ziektes of gebreken kan oplopen enz.
Uitbreiding garantietermijn van zes maanden naar twaalf maanden
Niettegenstaande deze constatering hebben het Europees Parlement en de Raad bij Richtlijn (EU) 2019/771 aan de Lidstaten opgedragen om voor 1 juli 2021 een aantal nog verdergaande dwingendrechtelijke Consumentenrechtbepalingen in de wetgeving aan te passen welke aanpassingen op 1 januari 2022 van kracht zullen worden.
De meest vergaande wijziging betreft die van de verlenging van de periode van zes maanden naar minimaal twaalf maanden. Dit betekent in concreto dat de professionele verkoper het risico loopt dat de consumentkoper zelfs aan het einde van dat jaar kan zeggen: “mijn paard is kreupel, ik kan hem daarom niet meer rijden en/of op wedstrijden uitbrengen. Neemt u het maar terug, ik heb recht op terugbetaling van de koopsom”.
Vrijwel iedere in de paardensport ingevoerde belanghebbende zal begrijpen dat dit de handel in paarden aan consumenten niet zal bevorderen. Men kan zich afvragen of de Nederlandse handel blij moet zijn wetende dat de richtlijn het de Lidstaten mogelijk maakt deze “garantie” termijn zelfs voor twee jaar in te voeren. De Nederlandse regering heeft nu besloten voor de “minimale” termijn van twaalf maanden te gaan.
Uitsluiting Consumentenrechtbescherming bij handel in dieren
De Europese richtlijn bepaalt echter wel dat het de Lidstaten vrij staat om onder andere de koop van levende dieren uit te sluiten van het toepassingsbereik van deze richtlijn.
Artikel 3 lid 5 sub b: De Lidstaten kunnen overeenkomsten van de werkingssfeer van deze richtlijn uitsluiten wanneer zij betrekking hebben op de verkoop van: b) levende dieren.
In het wetsontwerp voor Nederland wordt hier niet voor gekozen!
Ik citeer:
“ Een jaar bewijslastomkering leidt voor de huisdierbranche niet tot substantieel grotere lasten”
Dit is kennelijk de enige afweging voor de regering om van de uitsluitingsmogelijkheid geen gebruik te maken!
Ik vermoed dat de paardenhandel in Nederland en haar belangenorganisaties inclusief KWPN en de overige stamboeken een kans laten liggen. Het wetsontwerp moet nog naar de Tweede Kamer dus actie is geboden wil men de al in moeilijkheden verkerende paardenhandel op terechte gronden steunen.
Voor meer informatie of vragen, neem dan contact op met Luc Schelstraete of Piotr Wawrzyniak.
